پاسخ به یک نظر

**این جوابیه را سرکار خانم یگانه به نظرارائه شده از سوی یکی از بازدید کنندگان درباره مطلب زن ایرانی .. نوشته اند.

سلام دوست بزرگوار

عذر تقصیر، به نام خطاب نمی کنم چرا که گمان می کنم اینطور آسوده ترید.

تشکر از اینکه مطلب مرا خواندید و گلایه از اینکه جان مطلبم را در نیافتید

پاسخ بی شک دلسوزانه شما را نصیخت پدرانه ای تلقی می کنم و بر آن قدر می نهم و آویزه گوش می کنم، چرا که از محبت نشات گرفته بود.

اما گلایه می کنم از اینکه با همان نگاه که مرا از آن برحذر داشتید، به آن نگریستید.

متواضعانه اعلام می کنم که برای تمامی آقایان احترام بسیاری قائلم، اما

سخن از رنج های فراوانی بود که نه تنها التیام نمی یابد که هر روزه چرکین تر می شود با الفاظ و القاب گوناگون که در نیافتیدشان....

موافقم که باید خوشبین بود؛ اما زمانی که می خوانم خطاب به من نوشته اید:

"اگر مردی صادقانه بگوید که دوست ندارد دختر یاهمسرش در گیرو دار آنچه تو اکنون درگیرش هستی و من می دانم و اسمش را اشتغال گذاشته ای دچار مشکل شود آدم بدی است؟"

معطل می مانم میان باور و انکار که جایگاه انتخاب و اختیارم کجاست در تعیین مسیر سرنوشتم که به گمان شما  و دیگرانی که سبب ارتکاب به نوشتنم شدند  حتما منوط به اظهار رضایت مردی است با هر نسبتی اما هست و باید باشد و می پرسم از خود که نمی شد نسبت به جایگاه و تلاش و دست آوردهایم خوشبینانه تر نگریست؟

بی پرده بگویم، اینگونه نگاه قیمانه را هیچ وقت تاب نیاورده و نمی آورم و باور نخواهم داشت شمایی که مدتی در کنار هم بوده ایم اینگونه بیاندیشید و از عبارتی چون (اسمش را اشتغال گذاشته ای) استفاده کنید.

می بینید 

گفته هایم ا زپشت عینک بدبینی نبود که زخم کهنه ای بود از اینگونه نگاه ها

با احترام و تشکر مینا یگانه

** توضیح: شاید برخی از بازدید کنندگان والبته دوستان از این که نارون پذیرای نظرات و مطالب دوستانی دیگر شده است،‌ متعجب شوند. اما از آنجا که یکی از آرزوهایم داشتن نشریه ای است که زبان گویای جامعه باشد،‌ می خواهم از همگانی که این نشریه الکترونیکی را می بینند خواهش کنم که آنها نیز برایمان مطلب خود را بفرستند . این موضوع بی تردید باعث گسترش نقد منصفانه و البت بالا رفتن میزان انتقاد پذیری ما خواهد شد.