سر سرباز هخامنشی رفت .این که یه تیکه سنگه اما من نگران اینم که فرهنگ ایرانی هم کم کم برود. آنقدر می رود که دیگه نتونیم به دست بیاوریمش. نمی دونم گاهی با خودم فکر می کنم ما قراره به کجا برسیم.
فقر و بیچارگی از یک طرف و طمع و پول دوستی از یک طرف دیگه و همینطور عدم شناخت از فرهنگ غنی ایرانی باعث می شه که میراث گذشتگانمون را به حراج در کشورهای غربی بسپاریم.
لوح‌های گلی هخامنشی را به دانشگاه های آمریکا بسپاریم.
و در نهایت نتونیم اون ها را پس پگیریم.
این که یه تیکه سنگ بود اما خداکنه مسئولان درباره الواح گلی بتونن کاری بکنن. آخه همانطور که می دونین این الواح می تونن درباره فرهنگ و تمدن ایران زمین به اندازه همه کتابهای کنونی حرف بزنن.
درباره اقتصاد گذشته ایران. درباره همه حقوق بشر دنیا هم می تونن حرف بزنن.
خداکنه که برگردن