تاراج میراث ملی ایران در آمریکا

مسئول دفتر مطالعات و تدوین تاریخ معاصر ایران در گفت و گو با فارس: رسانه‌ها نسبت به تاراج میراث ملی ایران در آمریکا واکنش نشان دهند خبرگزاری فارس: مسئول دفتر مطالعات و تدوین تاریخ معاصر ایران ضمن هشدار درباره خطر نابودی میراث ملی ایران در آمریکا از رسانه‌های کشور خواست در این باره واکنش نشان دهند.

عباس سلیمی نمین در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی فارس گفت: الان هیچ روزنامه‌ای تیتر اول خود را به این امر اختصاص ندادند و فقط اخبار جزئی در روزنامه شرق منعکس می‌شود. چرا روزنامه‌ها به این امر نمی‌پردازند؟ روزنامه‌ها باید تا روشن شدن و بازگرداندن این الواح به طور مستمر در این باره تیتر اول داشته باشند. مسئول دفتر تدوین تاریخ معاصر ایران و کارشناس مسایل استراتژیک درباره آثار تمدن ایلامی که نیم قرن پیش از اطراف تخت جمشید به آمریکا انتقال داده شد، گفت: سابقه انتقال 23 هزار لوح از تخت جمشید به آمریکا به ابتدای روی کار آمدن رضاخان باز می‌گردد. آن زمان، امتیاز کاوش در آثار باستانی به آمریکایی‌ها و آلمانی‌ها داده شد که البته همه کارشناسان این کشورها، یهودی بودند. وی افزود: آقای اشمیت، مسئولیت کار در تخت جمشید را به عهده گرفت و کتابی هم به نام "تخت جمشید" منتشر کرد که خوشبختانه در این اثر، تصاویری منتشر شده که بیانگر تخریب آثار باستانی در تخت جمشید است. سلیمی نمین ادامه داد: در اطراف تخت جمشید آثار وسیع‌تری از تمدن ایلامی کشف می‌شود که به لحاظ وسعت عظیم تر از تخت جمشید بوده است اما بعد از کاوش این منطقه، آمریکایی‌ها در سال 1307 طی نامه‌ای از رضاخان درخواست می‌کنند تا به صورت امانت، این آثار را به دانشگاه شیکاگو منتقل کنند تا خوانده شود و رضاخان موافقت می‌کند و رسما 23 هزار لوح به شیکاگو انتقال می‌یابد. وی گفت: آنچه مایه تاسف است این که در طی این سال‌ها هرگز اقدامی برای بازگرداندن این الواح نشد. در دوره پهلوی، علتش معلوم بود زیرا بنا بر نابودی آثار ایلامی بود تا تاریخ ایران فقط هخامنشی محور باشد یعنی تاریخی که بر اساس پیوند بین یهود و اقوام ایرانی شکل بگیردف در حالی که ما تاریخ 8 هزار ساله و حتی قدیمی‌تر داریم. سلیمی نمین گفت: تاریخی با قدمت بیشتر در اطراف تخت جمشید از بین می‌رود به گواه کتابی که خود آقای اشمیت تدوین کرده تمام الوح به آمریکا منتقل می‌شود تا امکان دستیابی ملت ایران به این الواح نباشد و شناخت تمدن ایران فراهم نشود. رئیس مرکز تدوین تاریخ معاصر ایران ادامه داد: در دوران پهلوی، آنها کاملا تسلیم سیاست‌های آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها بودند و مایه تاسف و تاثر است که هیچ اقدامی برای بازگرداندن این الواح نشد اما اخیرا نامه‌ای از سوی میراث فرهنگی به دانشگاه شیکاگو نوشته شد و درخواست بازگرداندن این الواح شد. بعد از چنین درخواستی، ظاهرا تمهیدی از آمریکایی‌ها برای باز نگرداندن این الواح صورت گرفته است. وی گفت: آن چه که بیشتر مایه تاسف است این که بسیاری از روشنفکران و کسانی که مدعی دفاع از میراث فرهنگی ما هستند، نسبت به تعدی آمریکایی‌ها به حقوق ایران طی سال‌های گذشته یعنی از آغاز روی کار آمدن رضاخان توسط انگلیس و نیز بعد از انقلاب اسلامی، هیچ اظهار‌نظری نمی‌کنند در حالی که در کتاب‌های مختلف، انتقال این الواح به آمریکا منعکس است و در اسناد رسمی این قضیه وجود دارد. سلیمی نمین ادامه داد: نزدیک نیم قرن این اثار مهم و تعیین کننده که مطالعه در این الواح خیلی از مسایل را روشن می‌کرد، در اختیار ما نبود تا همان تاریخی که صهیونیست‌ها تعیین کردند برای ما کفایت کند و خودمان واقعیت‌های تاریخ باستان را درک و کشف نکنیم. وی با ابراز تاسف گفت: بسیاری از روشنفکران این هجمه و تعدی را منعکس نکردند. الان هم هیچ واکنشی نشان نمی‌دهند، در حالی که باید جلوی تاراج این آثار تعیین‌کننده در تاریخ ما را گرفت. من فکر می‌کنم برخی روشنفکران که در سال‌های گذشته همچنان منعکس کننده همین تاریخ تعیین شده از سوی صهیونیست‌ها برای ما هستند، مایل نیستند تغییری در این تاریخ داده شود. یعنی در واقع نمی‌خواهند معلوم شود که آیا تاریخ هخامنشی محور است یا این که ما تاریخ بسیار بالنده ای در قبل از هخامنشیان داریم و اصلا هخامنشیان متعلق به ایران نیستند. این واقعیتی است که اگر امروز ملت ما آن را بفهمند خیلی از چیزها تغییر می‌کند. چون بسیاری از محققان معتقدند که هخامنشیان یک جماعتی هستند که از طرف روسیه به ایران آمدند و با ملت ایران درگیر شدند و قتل‌عام‌های زیادی انجام دادند و بعد هم ناگزیر به ترک ایران شدند. سلیمی نمین ادامه داد: این یک بخش از تاریخ است که خیلی از روشنفکران متمایل به غرب نمی‌خواهند این روشن شود و به همین علت در برابر آنچه که دانشگاه شیکاگو به عنوان متصدی ترمیم تخت‌جمشید انجام داده سکوت می‌کنند. این دانشگاه بسیاری از آثار اطراف تخت جمشید را دخل و تصرف کرده، سنگ نوشته برای ما ساخته است و بعضی آثار را از بین برده و بعضی آثار را به وجود آورده است و این اگر برای ملت ما روشن شود، بسیاری از تعدی‌هایی که در دوران پهلوی به ما وارد شده، روشن می‌شود که از بسیاری از تجاوزات مادی تلخ ترا است زیرا اگر در هویت ملتی دخل و تصرف و مخدوش شود، بسیار جنایتکارانه تر از آن است که مثلا نفت ما را تاراج کنند. لذا لازم است همه دلسوزان یک صدا در برابر این برنامه مخالفت کنیم و جلوی این جنایت را بگیریم. سلیمی نمین در پاسخ به این نکته که سازمان میراث فرهنگی گفته است قسمت اعظمی از الواح به ایران بازگشته و نامه‌ای در این باره به موزه شیکاگو نوشته شده است، گفت: چرا تعبیر موزه به کار برده می‌شود؟ اصلا دانشگاه شیکاگو که موزه نیست. دانشگاه شیکاگو به عنوان کارشناسان به کار گرفته شده قرار بوده که این متن‌ها را بخوانند و بازگردانند. اما قطعا هدف دانشگاه شیکاگو نابودی آثار ایرانی قبل از هخامنشیان بوده است و باید معلوم شود چرا دانشگاه شیکاگو قصد نابودی تاریخ ما را داشته است. وی گفت: معتقدم اگر افکار عمومی را بسیج نکنیم، با یک نامه که به شیکاگو بنویسیم، این دانشگاه الواح را باز نمی‌گرداند. سلیمی نمین خاطرنشان کرد: نه در دولت خاتمی و نه در دولت هاشمی متاسفانه به رغم اطلاع ما از این قضیه هیچ اقدامی صورت نگرفته است و تاکنون هیچ لوحی به ایران باز نگشته است به رغم این که نامه‌ای در یک ماه پایانی سال 84 به شیکاگو نوشته شده است. مسئول دفتر مطالعه و تدوین تاریخ معاصر ایران در پایان به کتاب «یادنامه» خود که خاطرات سفیر اسرائیل در ایران است اشاره کرد و گفت: در بخش نقد این کتاب، شمه‌ای از تاراج آثار ایرانی از سوی اسرائیلی‌ها ذکر شده است.