اشاره این مطلب بخشی از مطلب نوشته شده در وبلاگ ژیوار است که در ذیل سعی کردم پاسخی در خور به تبعات این اقدام و تبلیغات صورت گرفته که در نوشتار وبلاگ ژیوار هم به بخشی از آن اشاره شده است، بدهم.
هرچه کنی به خود کنی اگر که....
مدتیه سعی کردم از کنار یه سری حرف ها و اظهار نظرات در مورد یه موضوع خاص که به نظرم از سر نادانی زده می شده بگذرم، اما الان می بینم نه کاملا از سر دانایی و هوشمندیه و بنابراین دیگه از نظرم مساله ساده ای نیست
و اما پاسخ من که می خواستم کامنت بذارم اما خواستم اینطوری و اینجا بنویسم که دیگران هم بخوانند.
۱- کسانی که قصد ازدواج دارند بیشتر پول ندارند
۲- کسانی که قصد ازدواج موقت دارند بیشتر آنهایی هستند که ازدواج کرده اند و زن و بچه و ۷ سر عائله دارند
۳- کسانی که نیم نگاهی هم به ازدواج موقت ندارند بیشتر آنهایی هستند که مجردند
اما بازهم واضح و مبرهن است که
۲- اگر این طور شود پس چرا باید همش تبلیغ کنیم که پسران سر بزیر و پاک و دختران با عفت و ... برای ازدواج مناسبند
و در آخر واضح و مبرهن است که اگر این طور شود
۱- فاتحه خانواده های گرم و نسبتا صمیمی الان را باید خواند
۲- اگر اینطور شود همش باید در انتظار دیدن کودکانی باشیم که پدری ندارند و مادری سرپرستی آنها را قبول نمی کند
۳- اگر این طور باشد دیگه باید منتظر دیدن طلاق های بسیاری در جامعه باشیم.
۴- اگر اینطور باشد باید بگویم که تجربه تلخ برخی کشورها در سست شدن بنیان خانواده ها را تکرار می کنیم
با سلام
خوبی دوست عزیزم
میخوام دعوتت کنم به کلبه ی چاپاریست
قول میدم مهمون نوازی و به نحو احسن به جا بیارم
منتظرت هستم
مطمئن باش دسته خالی بیرون نمیری
شاد باشی دوست من
بای
سلام
جواب خوبی بود ممنون اما باید بگم :
تلاشمان بیهوده است، اینجا کری آمده و حلزونها دیگر نمی شنوند، دیواران شهر شاهدان سیاه بختی مایند
گاهی حالا برای تمام اوقات شد،
گاهی که از خود می پرسم چرا به اینجا رسیدیم؟
وی من می گم
باید بدانیم که باید فریاد کشید
حتی اگر در شهر کرانیم
چنان که آنان
صورت برافروخته ما را ببینند
باید فریادمان و التماسهامان به هوا رود چنان که
تمام کران حسرت دیدن این بدی ها را در خود ببینند