خانم ها و آقایون

دیروز یه پرسش نامه از طرف یکی از همکاران داده بودن که درباره نقش زن در سازمان بود.

تو تمام این پرسش نامه که حدود 57 تا سئوال 4 گزینه ای بود(اگه اشتباه نکنم البته) یه چیزکاملا مشهود بود اون هم این که آیا تو یه سازمان این مردها هستن که نمی زارن خانم ها پیشرفت کنن؟

حالا این سئوال را به انحاء مختلف پرسیده بود.

اگرچه برخی از پرسش هایی که مطرح شده بود را وقتی با واقعیت مقایسه می کردم می دیدم که متاسفانه دیدگاه های بدی هم تو بین آقایون وجود داره.

حالا راستش را بخواین این برام شد یه بهونه نشستم با خودم فکر کردم که چرا اینطوری شده؟

منظورم اینه که چرا باید خانم ها فکر کنن که آقایون حقشون را تو جامعه نمی دن ( که البته در برخی مواقع قبول دارم که اینطوره) و آقایون هم متاسفانه برخیشون فکر کنن که چرا خانم ها اصلا باید تو جامعه حضوری فعال داشته باشن.

می دونید ناخواسته بازهم به سابقه تاریخی اون برگشتم.

ما مردمی هستیم که اجدادمون زن ها را محترم می شمردم . حتی اون ها را در حد مادر خدا بالا برده بودن. اون ها را دلیل باوروری می دونستن و ....

هنوز هم اگر نگاه کنید می بینید که مثال های ما ایرانی ها بعضی هاشون واقعا نشون دهنده این مسئله است.

به عنوان مثال :  خانه ای که در آن زن نیست انس و شفقت نیست

یه مثال دیگه:  خونه بی زن روشنایی نداره

همینطور این مثال: تنهایی فقط مخصوص خداست

تو اسلام هم که هست: مرد از دامان زن به معراج می رود.

این ها همه و همه نشون می ده که چقدر برای زن ارش قائل شدن.اما از طرف دیگه هم قبول دارم که متاسفانه تو جامعه کنونی ما ادامه این مثال هایی که عرض کردم اونقدر چیزهای زشتی اضافه شده که معنی و مفهوم خود مثال را کاملا عوض کرده.

اما عقیده من:

به نظر من هر کسی تو هر موقعیتی اگه بخواهد می تونه به جایی که دلش می خواهد برسه

حتی اگه موانع زیادی جلوی پاش باشه . به طور حتم این را شما هم قبول دارین که اگه مشکل نباشه پیروزی هم معنایی نخواهد داشت.

به هیچ عنوان منکر ظلمی که به خانم های محترم تو جامعه ما شده و حق هایی که از اونها گرفته می شه نیستم اما این را هم می دونم که اتفاقا خیلی از خود خانم ها (به طور مثال نماینده های خانم) هستن که باعث می شن چنین قوانینی وجود داشته باشه.

واقعا ما فراکسیون زنان مجلس خودمون چقدر فعاله؟

چقدر اطلاع رسانی کرده؟ و خانم های جامعه ما به ویژه مطبوعاتی هاشون چقدر از اون ها گزارش خواستن؟

چقدر خواستن که قوانین را براساس واقعیت های روز جامعه تدوین کنن و نه براساس آرزوها و برای یه عده خاص؟

این ها همه سئوال هاییه که فکر می کنم اگه بهش جواب داده بشه و براساس اون فعال بشه جامعه خیلی فعال تر خواهد شد.

در ضمن در باره این مطلب هر کس نظری یا مطلبی داره با موافقت قبلی رو وبلاگ خواهم گذاشت.