اندر حکایت وزارت علوم
سرپرست مرکز علمی فرهنگی گردشگری دانشجویان ایران وابسته به جهاد دانشگاهی اعلام کرد: سه رشته گردشگری در مقطع کاردانی ناپیوسته از سوی کارشناس‌های این مرکز طراحی و موافقت‌های اولیه‌ی دانشگاه جامع علمیکاربردی با تاسیس این رشته‌ها انجام شده است.
سید علی اکبر‌هاشمی‌راد در گفت وگو با خبرنگار گردشگری ایسنا، افزود: رشته‌های امور خدمات گردشگری، بازاریابی توریسم و امور منابع گردشگری از سوی کارشناسان مرکز علمی‌فرهنگ گردشگری دانشجویان ایران وابسته به جهاد دانشگاهی در مقطع کاردانی ناپیوسته طراحی شده است.
وی اظهار کرد: دانشگاه جامع علمیکاربردی نیز با تاسیس این رشته‌ها موافقت اولیه را اعلام کرده که پس از مرحله‌ی دفاع تخصصی از این رشته‌ها و کسب موافقت نهایی این دانشگاه، اسامی سه رشته‌ی گردشگری طراحی شده به دفترچه‌ی آزمون سراسری اضافه میشود.
من نمی دونم این وزارت علوم چه فکری کرده و از کجای خودش این همه رشته برای کشور تولید می کنه؟
ما تو کشورمون همیشه با معظلی مواجه بودیم به نام نبود فرهنگ استفاده
به طور مثال رشته خودم را مثال بزنم
ببینید من باستان شناسی خوندم اما آیا تو کشور ما نیازی به این رشته هست؟
باز هم می دونم داد خیلی ها در می آد که وای چرا رشته به این خوبی را ول کردی اما تو رو به خدا عشق و علاقه به یک رشته دانشگاهی که برای من نون و آب نمی شه
من می تونم هر سال تنها چند ماه برم حفاری تو یک محوطه باستانی؟
فکر می کنید چقدر درامد دارم اونوقت؟
حالا یک عده دانشجوی بیچاره و بدبخت را می خواهند بفرستند چند تا رشته جدید بخونن که مشخص نیست اصلا کجا قرار به اونها نیاز باشه؟
خیلی خوشحال می شم نظر شما هم را در این باره بدونم
یلدا
شب یلدا طولانی ترین شب سال مبارک باد
شب یلدا یا «شب چله» شب اول زمستان و درازترین شب سال است. و فردای آن با دمیدن خورشید، روزها بزرگ تر شده و تابش نور ایزدی افزونی می یابد. این بود که ایرانیان باستان، آخر پاییز و اول زمستان را شب زایش مهر یا زایش خورشید می خواندند و برای آن جشن بزرگی بر پا می کردند.
این جشن در ماه پارسی «دی» قرار دارد که نام آفریننده در زمان قبل از زرتشتیان بوده است که بعدها او به نام آفریننده نور معروف شد،همان که در زبان انگلیسی "day"خوانده میشود.
یلدا و جشنهای مربوطه که در این شب برگزار می شود،یک سنت باستانی است.یلدا یک جشن آریایی است و پیروان میتراییسم آن را از هزاران سال پیش در ایران برگزار می کرده اند.یلدا روز تولد میترا یا مهر است.
این جشن به اندازه زمانی که مردم فصول را تعیین کردند کهن است.
نور،روز و روشنایی خورشید،نشانه هایی از آفریدگار بود در حالی که شب ،تاریکی و سرما نشانه هایی از اهریمن. مشاهده تغییرات مداوم شب و روز مردم را به این باور رسانده بود که شب و روز یا روشنایی و تاریکی در یک جنگ همیشگی به سر می برند.روزهای بلندتر روزهای پیروزی روشنایی بود درحالی که روزهای کوتاه تر نشانه ای از غلبه تاریکی.
برای در امان بودن از خطر اهریمن،در این شب همه دور هم جمع می شدند و با برافروختن آتش از خورشید طلب برکت می کردند.
آیین شب یلدا یا شب چله، خوردن آجیل مخصوص ، هندوانه، انار و شیرینی و میوه های گوناگون است که همه جنبه نمادی دارند و نشانه برکت، تندرستی، فراوانی و شادکامی هستند. در این شب هم مثل جشن تیرگان، فال گرفتن از کتاب حافظ مرسوم است. حاضران با انتخاب و شکستن گردو از روی پوکی و یا پری آن، آینده گویی می کنند.
بر گرفته از کتابهای
" دیدی نو از آیینی کهن " نوشته دکتر فرهنگ مهر
"گاهشماری و جشنهای ایران باستان" نوشته هاشم رازی
به مناسبت روز جهای میراث فرهنگی و گردشگری
امروز 27 سپتامبر ، 5 مهرماه روز جهانی جهانگردی است.
گردشگر بیشتر از همه چیز برای دیدن میراث فرهنگی است که به دیگر مناطق سفر می کند.
میراث فرهنگی، میراث پدران و مادران ما است که از گذشتگان دوربه جا مانده است.
میراث فرهنگی تخت جمشید،پاسارگاد، میدان نقش جهان اصفهان، دست بافت های هنرمندان زن،پیکره های تراش خورده و مجسمه های خوش نقشی است که با هزاران امیدو آروز ساخته شده اند.
متاسفانه بیشترین میراث به جا مانده از گذشتگان از آن ثروتمندان یا شاهان و اطرافیان وی است و از مردم عادی میراث کمتری به جا مانده که جزو میراث ملی و فرهنگیمان به حساب آید.
پاسداشت میراث فرهنگی، گرامیداشت گذشتگان و احترام به هنرمندانی است که این آثار را خلق کرده اند.
