سیوند آبگیری شد- تنگه بلاغی هم به خاطره ها پیوست-
سد سیوند روز پنجشنبه ۳۰ فروردین ماه سال ۸۶ با حضور مهندس رسول زرگر معاون وزیر نیرو آبگیری شد.در این مراسم، معاون وزیر نیرو در امور آب گفت: برای احداث این سد با همکاری سازمان میراث فرهنگی، مطالعات گسترده‌ای در خصوص تاثیر آبگیری این سد بر آثار باستانی صورت گرفته است. مهندس رسول زرگر ضمن اشاره به این مطلب که این مطالعات در خصوص احداث ۸۸سد دیگر نیز انجام خواهد شد افزود: در طول چهار ماه گذشته اطلاع رسانی دقیقی از سوی وزارت نیرو در خصوص هماهنگی این وزارت خانه با سازمان میراث فرهنگی و گردشگری صورت نگرفت و همین امر باعث تاخیر ۱/۵ساله در آبگیری این سد شد. او اظهارداشت: این تاخیر باعث از بین رفتن فرصتهای زیادی در زمینه جذب و مهار سیلابهای منطقه شد.
مهندس زرگر گفت: اولین اعتراض رسانه‌ای به آبگیری سد سیوند در دی‌ماه سال ۸۳ و توسط روزنامه گاردین صورت گرفت و متعاقب آن و طی ۱/۵سال گذشته ۱۷مورد اطلاعیه، بیانیه و تجمع از سوی موافقین و مخالفین آبگیری هم در داخل و هم در خارج از کشور صادر شد و انجام گرفت. معاون وزیر نیرو افزود: تعدادی از مخالفین آبگیری معتقدند که در صورت آبگیری سدسیوند، آب به آرامگاه کورش خواهد رسید که در پاسخ باید گفت برای وقوع چنین امری نیاز به ۳۵میلیارد متر مکعب آب است و همچنین ته دریاچه تا آرامگاه کورش ۸/۵ کیلومتر فاصله دارد. مهندس زرگر اظهار داشت:باید به آن دسته از افرادی که رودخانه سیوند را نیز یکی از عوامل تخریب مجموعه باستانی می‌دانند گفت این رودخانه در طول هزار سال گذشته کار زهکشی را انجام می‌داده است. وی گفت: در طول سه ماه گذشته تا کنون دستگاههای رطوبت سنج بسیار قوی در منطقه تعبیه شده و تاکنون هیچ مشکلی به وجود نیامده و معتقد هستیم در آینده نیز مشکلی رخ نخواهد داد. وی استناد صحبت های خود را بیانیه وزارت نیرو در پاسخ به مخالفین آبگیری سد سیوند اعلام کرد. 
پیش از سخنان معاون وزیر نیرو، نماینده مردم شهرستانهای مرودشت، ارسنجان و پاسارگاد در مجلس شورای اسلامی گفت: مشکلات کمبود آب در برخی مناطق به حدی است که بیش از ۵۰ روستا با مشکل آب آشامیدنی مواجه هستند.
بسیاری از مردم شهرستانهای پاسارگاد و ارسنجان که در زمان آبگیری سد در آن محل حضور داشتند با دادن شعارهایی مانند "ای دولت عدالت تشکر تشکر" و "ای دولت عدالت محبوب قلب مایی ، با آب سد سیوند کردی گره‌گشایی" مراتب تشکر خود را از رییس جمهوری اعلام کردند!!!
هدف از ایجاد این سد، بهبود و تامین آب اراضی اطراف منطقه سیوند، توسعه آبیاری یک هزار و ۷۰۰هکتار از اراضی منطقه سعادت شهر و ۹هزار هکتار از اراضی شهرستان ارسنجان،کنترل سیلابهای فصلی و جلوگیری از بروز خسارت به اراضی دشت کربال عنوان شد.
مطالعات این سد درسال ۶۷آغاز شد و درسال ۷۱عملیات اجرایی آن شروع شد. سدسیوند از نوع سنگ ریزه‌ای، مساحت حوزه آن پنج هزار و ۴۹۰کیلومترمربع و طول تاج ۶۰۰متر و عرض تاج آن ۱۰متر است.
ظرفیت تخلیه سد ۴۶۶مترمکعب در ثانیه اعلام شد. این سد در ۱۱۰کیلومتری شمال شیراز ساخته شده است.
آبگیری سد سیوند حداقل130جایگاه تاریخی و باستانی را نابود می کند
پرویز ورجاوند استاد دانشگاه در گفت و گو با خبرنگار اکونیوز با بیان این مطلب افزود: تنگه بلاغی یکی از کهن ترین گذر گاه ها ازد هزاره چهارم پیش از میلاد تا دوران اسلام بوده است که امروزه نیز مورداستفاده عشایری که از فرو دست این تنگه یعنی اصفهان به شیرازو فارس حرکت می کنند قرار می گیرد.
وی با بیان این مطلب که امروز چهار ایل عمده منطقه در انجام کوچ های سالیانه از سردسیر به گرمسیر به دلیل میانبر بودن از مسیر این تنگه استفاده می کنند گفت: به همین اعتبار و بر اساس بررسی هایی که در سال 84 توسط هیات ایرانی، آلمانی، ایرانی لهستانی، ایرانی امریکایی و... در تنگه بلاغی صورت گرفته تا به حال حدود 130 جایگاه باستانی شناسایی شده که از اهمیت بالایی نیز برخوردار است.
ورجاوند بیان کرد: مجموعه بررسی های صورت گرفته حکایت از دوران طولانی هفت هزار سال استقرارهای طولی و طبقاتی در این منطقه است که کمتر مکانی را با این ویژگیها سراغ داریم لذا می بایست این واحد ها مورد کاوش و بررسی دقیق تر علمی قرار گیرد.
وی گفت: در برخی از مکانها ما با مسئله صنعت ذوب فلز برخورد می کنیم که نشان دهنده پیوند این منطقه با دوردست ها مثل کرمان و شهداد است و باز حکایت از اهمیت تمدن دوران های خاص ایران بویژه در بعد تولیدات صنعتی و کار فلزی در تنگه بلاغی است.
ورجاوند اظهار داشت: در مجموع اهمیت تنگه بلاغی در این پیوستگی دوران های بسیار کهن تا پایان دوره ساسانی و پس از آن در دوران اسلامی در مسیر کوتاه 14 کیلومتری واقع شده که اگر شناسایی شوند یک موقعیت استثنایی را برای ما بوجود می آورند.
وی افزود: این موقعیت استثنایی که برای روشن کردن حرکت تمدن ایران در طول چندین هزاره است نظر تمام مراکز باستانشناسی جهان را به خود معطوف خواهد کرد.
این کارشناس با اظهار امیدواری در خصوص به تعویق افتادن زمان آبگیری سد تا اسفندماه سال 85 گفت: طی کنفرانسی که در سال گذشته با حضور معاون وزیر نیرو و مدیر سازمان آب استان فارس و معادن سازمان میراث فرهنگی و گردشگری برگزار و با نقشه ها و اسلایدها آثار تاریخی و ارزشهای با ستانشناسی آن برای ایشان توضیح داده شد متعهد شدند نه تنها تا اسفندماه آبگیری به تعویق افتد بلکه تا مدتی که هیات های باستانشناسی ضروری بدانند این امر به تعویق این امر به تعویق افتد.
دکتر ورجاوند بیان کرد: افزودن بر آن در کنفرانس تاکید شد اگر آثاری بدست آید که امکان حفظ آنها در موزه نباشد و می بایست حتما در محل نگهداری شوند باید در مورد اصل آبگیری سد تجدید نظر اساسی اعمال گردد و این منوط به بررسی های منطقه طی سال 85 خواهد بود.
معترضان به آبگیری سد سیوند در تجمع مقابل سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری آبگیری سد سیوند را صوری خواندند و خواستار جلوگیری از آبگیری کامل در پاییز شدند.
خبرگزاری میراث فرهنگی_گروه میراث فرهنگی_زهراکشوری _تجمع‌اعتراض آمیز مخالفان آبگیری سد سیوند امروز 1 اردیبهشت 86 ،روبروی سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی وگردشگری که با قرائت یک بیانیه‌ای به پایان رسید قرار است روز پنجشنبه مقابل وزارت کشور ادامه داشته باشد.
به گزارش میراث خبر تجمع امروز مخالفان آبگیری سد سیوند در فضای آرام و از ساعت 10 صبح مقابل سازمان میراث فرهنگی با حضور نزدیک به 250 نفر آغاز شد.
هیچ یک مسئولان سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در میان جمع حاضر نشدند و تنها کارمندان سازمان از دور شاهد ماجرا بودند.
طبق قول و قرار تجمع‌کنندگان قرار است این اعتراض روز پنجشنبه مقابل وزارت کشور ادامه یابد. همچنین در میان شرکت کنندگان شایعه شده است که "سید محمد خاتمی"، رئیس جمهوری سابق در این روز در جمع حاضر می شود .
تجمع کنندگان در آغاز بیانیه خود آبگیری سد سیوند را صوری خواندند و خواستار جلوگیری از آبگیری سد در اواخر پاییز سال 86 شدند.
در این بیانیه این گروه همچنین آمده‌است : «نمی‌دانیم که از روند پر شتاب ویران‌سازی آثار تاریخی این سرزمین – در کنار هجمه‌های وسیع به خود تاریخ و دستاوردهای معنوی نیاکان خردمندمان – تا چه میزان آگاه هستید ولی قطعا نیک آگاهید که شناخت بهتر تاریخ و فرهنگ دیرینه¬سالمان – که یادمان‌هایی چون ارگ علیشاه که نابخردانه بخشی از آن تخریب شد، نقش جهان و آنچه در دشت پاسارگاد هست، نمادهای آن به شمار می‌روند - در ایستادگی امروز ما در برابر فرهنگ¬های دیگر نقشی به سزا دارد. شوربختانه هر روز بر بلندای سیل بنیان‌کن تخریب میراث فرهنگی - چه غارت غیرقانونی آن و چه تخریب قانونی آن در لفافه‌ی عمران - افزوده می‌شود. آبگیری و راه‌اندازی این سد که - به درست یا غلط - به نماد مبارزه با بخشی از تاریخ ایران تبدیل شده است، نقطه‌ی اوج چنین حرکتی است و این در حالی است که سرزمین ما تنها سرزمینی است که هر چند «پر فراز و نشیب»ترین تاریخ را در جهان داشته، هنوز با ریشه‌ی فرهنگی و انسان‌ساز خود در ارتباط بوده و دچار گسست تاریخی نشده است. »
در ادامه آمده‌است:« تنگِه بلاغی یکی از کم‌مانندترین موزه‌های طبیعی و زنده ایران است که روند زندگى در آن در یک درازاى شگفت‌انگیز ده هزارساله قطع نشده است. به عبارتی دیگر در آن می‌توان از همه‌ی این دوره‌های پیشاتاریخی و تاریخی (باستانی، اسلامی،...) اسنادی را به‌دست آورد که نه‌تنها خود آن اسناد از اهمیت به‌سزایی در بررسی و شناخت تاریخ و فرهنگ ما برخوردارند (که آبگیری آن سد می‌تواند همه‌ی این آثار را به زیر غبار فراموشی و شاید نابودی ببرد)، بلکه خود تنگه نیز یکی از ارزشمندترین سندهای تاریخ ایران است. همچنین رطوبت برخاسته از دریاچه‌ی پشت سد در درازمدت بر زیست‌بوم منطقه تأثیر گذاشته و با پدید آوردن و رشد دادن گیاهان مخرب روی سازه‌های دشت پاسارگاد، به ویژه آرامگاه کوروش بزرگ (نماد جهانی ارج‌گزاری به حقوق بشر، و کسی که به تعبیر علامه طباطبایی در کتاب دینی ما از وی زیر نام «ذوالقرنین» به نیکی یاد شده است)، اثرات ویران‌گری بر این یادمان‌های گران‌قدر خواهد داشت. »
تجمع کنندگان با اشاره به منتشر نشدن گزارش مطالعات کارشناسی خواستار جلوگیری از آبگیری سد سیوند شدند و ادامه اعلام کردند: «نتایج آنچه هم که تاکنون انجام شده دقیقا بر فاجعه‌بار بودن آبگیری این سد مهر تأیید زده است: از میان رفتن کهن‌ترین راه بازمانده جهانی، خدشه‌دار شدن ثبت جهانی پاسارگاد، تخریب سازه‌های باستانی بر اثر بالا آمدن میزان آب‌های زیرزمینی، از میان رفتن گذرگاه تاریخی عشایر و مراتع آنها، محو وضعیت توپوگرافی منطقه‌ی بلاغی، احتمال وقوع زمین‌لرزه پس از آبگیری و آسیب‌های زیست‌محیطی ناشی از آن، هم‌چون نابودی حداقل 8 هزار اصله درخت 500 ساله و هزاران هکتار مرتع و زمین مرغوب کشاورزی و خاک و همچنین گنجینه‌ی ژنتیکی غنی تنگه، و مهم‌تر از همه، تشویش افکار عمومی و از دست رفتن اعتماد، آسیب‌هایی است که از آبگیری سد سیوند حاصل می‌شود.»
سرمایه ملی هزینه‌شده برای ساخت این سد - که متأسفانه اکثر آن در دو سال اخیر و هم‌زمان با اعتراض‌ها به ساخت آن، هزینه شده است (در حالی‌که سازمان میراث فرهنگی به استناد بخش‌نامه‌ی دولت می‌توانست مانع ادامه‌ی ساخت سد شود) - هیچ قابل قیاس با سرمایه‌ی انسانی و اثر روانی ناگواری نیست که بر ایرانیان دوستدار میراث فرهنگی این مرز و بوم خواهد داشت، اثری که شاید بر روند وقایع آتی ایران تأثیرگذار باشد. »
در نقطه مقابل، اعلام عدم آبگیری سد می‌تواند مزایای چندی داشته باشد که به‌گمان ما برجسته‌ترین اثر آن، ارج‌گذاری هیأت دولت است به سالی که «اتحاد ملی و انسجام اسلامی» نام گرفته، و چه نمادی برای این سال برازنده‌تر از کورش بزرگ، انسان وارسته‌ای که به کوشش او قوم‌های ایرانی نخستین گام‌ها را برای شکل دادن کشور ایران و ملت ایران برداشتند و در کتاب دینی ما هم از وی زیر نام ذوالقرنین به بزرگی یاد شده است.
تجمع کنندگان اعتقاد دارند منطقه‌ی پاسارگاد – و تنگ بلاغی - می‌تواند به موزه‌ای روباز تبدیل شود و همچنین به‌خاطر طبیعت بکر و بسیار زیبایی که دارد برای طبیعت‌گردان نیز جذاب است.
آن ها برا این باورند که سازمان میراث فرهنگی با طرحی حساب‌شده می‌تواند این مسیر بی‌مانند تاریخی را – چون هزاران سال پیش - برای بازدید گردشگران آماده سازد به‌طوری‌که بتوان چند برابر ارزش اقتصادی سدی که در حال ساخت است، از آن بهره برد. با توجه به معروفیت بی‌همانندی که تنگ بلاغی در این چند سال کسب کرده است (موردی که درباره‌ی هیچ‌کدام از محوطه‌های تاریخی ایران – حتی معتبرترین‌هایشان - صدق نمی‌کند و افزایش بازدیدکنندگان نوروزی امسال از پاسارگاد هم گواه آن است)، این امر بعید نیست و می‌توان آنجا را به یکی از قطب‌های برجسته‌ی گردشگری تبدیل کرد. آن‌گاه می‌توان علاوه بر ایجاد اشتغال برای اهالی، درصدی از درآمد را هم برای رفع محرومیت‌های مردمان شریف ارسنجان به‌کار برد. کما این‌که – همان‌طور که اشاره شد - توقف چنین پروژه‌ای خود نقطه مثبتی در کارنامه مسؤولان خواهد بود و می‌تواند - بر خلاف تبلیغات بیگانگان - نشان‌دهنده اهمیتی باشد که نظام، به‌ویژه در برهه حساس کنونی، برای تاریخ و فرهنگ ایران قایل است.
نیاسر
شهر نیاسر مرکز بخش نیاسر از توابع شهرستان کاشان و استان اصفهان است. این شهر در فاصله 24 کیلومتری شمال غربی شهر کاشان (مرکز شهرستان) قرار دارد.
بانی نیاسر اردشیر اول می‌باشد در توصیف اردشیر همان بس زمانیکه اردوان اشک کشته شد همه ایران را تصرف کرد. ارمنستان و پنجاب هند را گشود و رومیان را شکست داد. اردشیر دین زرتشت را رسمی کرد ( چهارطاقی نیاسر سمبل آتش پرستی آنان می‌باشد ) و در پایان جنگهای ملوک الطوایفی ایران به سوی یکی از طایفه‌های بزرگ به نام مهرک می‌شتابد وی و هوا دارانش را کشته و به سوی محل کور نیاسر حرکت می‌کند و قصر طربان ( تالار فعلی ) را بنا کرد و چشمه آب اسکندریه و غار ویس و باغ تالار را ایجاد نمود و در سمت غرب چشمه نیاسر چهار طاقی ( آتشکده‌ای ) از سنگ تراش خارا را در چهارده ذرع بنا نهاد.
شهر نیاسر یکی از 3 مرکز مهم تولید گل محمدی، گلاب و عرقیات گیاهی شهرستان کاشان و کشور است. چنین ویژگی کم نظیری به سبب قرارگیری در دامنه‌ی شرقی کوههای کرکس و وجود چشمه‌ی پرآب اسکندریه و قنات‌های زیاد است
این شهر دارای آثاری است که در نقشه آن را ملاحظه می کنید.
این تصویر آبشار نیاسر است این آبشار از چشمه اسکندریه سرچشمه می گیرد و در مسیر کوتاهی که می پیماید باعث پدید آمدن منظه زیبایی می شود که در تصویر می بینید.
کاشان و جاذبه هایش
امسال عید فرصتی پیش اومد تا به کاشان سری بزنم .کاشان با همه جاذبه هایش و خانه های قدیمیش.
این شهر زیبا و کویری که زمستانی سرد و تابستانی بسیار گرم دارد یکی از دیدنی ترین مناطق ایران است. رفتن به کاشان تجربه خوبی بود چرا که هم چندان شلوغ نبود و می شد هر جایی که می خواهیم سر بزنیم و هم این که دست کم این رشته یک جا به درد ما خورد و هر جا که می رفتیم به لطف ا ین رشته تحصیلی و بعد هم رشته کاری تا جایی که می شد از دیدنی ها لذت می بردیم.
راستش عکس های زیادی از کاشان گرفتم اما مشکل بلاگ اسکای اینه که نمی شه عکس هایی که خودمون گرفتیم را روی وبلاگ بگذاریم.
به هرحال تاجایی که تونستم سعی کردم عکس های خوبی پیدا کنم اما برای این که کسی را خسته نکنم تنها چند تصویر از خانه عامریها را روی وبلاگ گذاشتم.
امیدوارم لذت ببرید. در ضمن همین جا از تمام راهنماهای خوبی که تو این سفر لطف کردند و جای جای این خانه های تاریخی را به ما نشان دادند تشکر می کنم. موفق باشید.
خانه عامری ها ۱
خانه عامریها یکی از بناهای زیبای دوره زندیه کاشان است که در قرن ۱۳هجری قمری بوسیله مرحوم"سهام السلطنه عامری" ساخته شده و مورد توجه گردشگران قرار دارد.
این خانه در محله‌ی سلطان امیراحمد واقع شده است و بزرگترین خانه‌ی تاریخ کاشان به شمار می‌رود. قدمت اولیه‌ی این خانه به زمان زندیه برمی‌گردد، که حیاط‌های اصلی اندرونی و بیرونی در همان زمان ساخته شده است. سپس در زمان قاجاریه توسط حسام‌السلطنه حیاط‌هایی به این خانه اضافه شده است. این خانه شامل 7 حیاط و حدوداً 85 اتاق می‌باشد که 5 حیاط آن مرمت شده و قابل بازدید می‌باشد. سیستم معماری آن به صورت گودال باغچه می‌باشد و در تمام حیاط‌های این خانه سیستم حوضخانه و گردش جریان آب طراحی شده است که در تابستان استفاده می‌شده است. طراحی و معماری این خانه به دلیل داشتن مسیرهای زیرزمینی در نوع خود بی‌نظیر می‌باشد. مساحت این خانه حدوداً 7000 متر مربع می‌باشد.
