سلام
می دونید در میان همه این لینک هایی که از میان سایت ها و بلاگ ها دارم فقط دو لین خیلی برام عزیزه
و از میان اون دو تا هم فقط یکی خیلی خیلی برام عزیزتره و خاطره انگیزتره
آی آدمها که بر ساحل نشسته شاد و خندانید
یک نفر در آب دارد می سپارد جان
یک نفر دارد که دست و پای دائم می زند
روی این دریای تند و تیره و سنگین که می دانید
آن زمان که مست هستید از خیال دست یابیدن به دشمن
آن زمان که پیش خود بیهوده پندارید
که گرفتستید دست ناتوانی را
تا توانایی بهتر را پدید آرید
آن زمان که تنگ می بندید
بر کمرهاتان کمربند
در چه هنگامی بگویم من
یک نفر در آب دارد می کند بیهوده جان قربان
هدفمند کردن یارانه ها بدون فراهم کردن زمینه های لازم
مستحق نیز (این کلمه از سوی نگارنده انتخاب شده است) به کسانی گفته می شود که از درآمد پایینی تری برخوردارند و در نتیجه استحقاق بیشتری نسبت به دریافت یارانه یا کمک مالی دولت برخوردارند. در این طرح جامعه از نظر درآمد به 10 بخش تقسیم شده و هر دهک نیز به میزانی که در شاخص ها تعیین می شود، درآمد دارند. دهک پایین جامعه از کمترین میزان درآمد 
برخورداراست و هرچه از این پله بالاتر رویم به میزان درآمد افزوده می شود.
در حالت کنونی که یارانه ها به کالاهای اساسی از جمله برق، بنزین، آرد و... اختصاص می یابد، برداشت کلی این است که دهک بالای جامعه به دلیل برخورداری از بیشترین میزان درآمد استفاده بیشتری نیز از این امکانات و یارانه ها می نماید
اما این که این طرح همانی است که در دولت های پیشین مطرح و تصمیم گیری شده است یا خیر؟ پرسشی است که مسئولان امر باید به آن پاسخ دهند. اما موضوع مهمی که در میان مطرح می شود و از همان ابتدا نیز موجب ترس و نگرانی در میان مسئولان بود،تورم ناشی از هدفمند کردن یارانه هاست.
آنچه که از صحبت های کارشناسان و مسئولان برمی آید این است که برای اجرای طرح هدفمند کردن یارانه ها در ابتدا باید ملزوماتی آماده شود که در هر بخش به طور جداگانه می توان به آن پرداخت.
به طور مثال در مبحث بنزین ابتدا باید زمینه های حمل و نقل عمومی اعم از اتوبوس و مترو، برای استفاده حداکثری از این وسائل گسترش یابد سپس قیمت آن به سطح قیمت های فوب خلیج فارس برسد. اما در 2 سال گذشته این روند دقیقا برعکس شده است به طوری که نه تنها تعداد اتوبوس و مترو به تعداد لازم افزایش نیافته بلکه به ویژه اتوبوس به نظر کمتر نیز شده است زیرا هنوز هم مردم روی هم تلمبار می شوند و تمایل کمتری برای سوار شدن به آن دارند. در بخش مترو نیز هنوز نه تنها در تهران بلکه در چند شهر دیگر نیز این سیستم آنقدر گسترده نشده است که بتواند سرویس دهی خوبی به مردم داشته باشد.
در مقابل اما آنچه که با سرعت رشد یافته است عرضه بنزین آزاد است که با تصمیم اخیر دولت مبنی بر عرضه بنزین سوپر با قیمت 540 تومان که به نظر بسیاری مقدمه ای برای آزاد سازی قیمت بنزین معمولی و گازوئیل است.
این موضوع در بخش برق نیز که زمزمه هایی برای آزاد سازی قیمت آن یا عبارتی دیگر رساندن آن به سطح قیمت واقعی یا تولید است، از سوی مسئولان در حال مطرح شدن است . این که مسئولان صنعت برق راهکار درست جراحی اقتصادی این بخش را نیز پیدا کرده و واقعی کردن قیمت را راهی برای پایان دادن به مشکلات مالی این صنعت یافته اند نشان از عقلگرایی و واقع بینی آنان دارد اما باید از آنها پرسید که آیا راهکاری نیز برای رساندن یارانه ها به دست مشترکان کم مصرف نیز دارند. آیا به صرف این که هرمشترکی که برقی بیش از میانگین در نظر گرفته شده مصرف می کند جریمه شود و قیمت را به میزان واقعی بپردازد آیا دردی از مشترکان کم مصرفی که در زیر بار این تورم استخوان خرد می کنند دوا می کند؟
در بخش بنزین نیز این پرسش قابل طرح است. در بخش پودر لیاسشویی نیز که یارانه آن قطع و به قند و شکر اختصاص یافت نیز این سئوال مطرح است که آیا با اختصاص این یارانه به قندو شکر مردم این کالاها را چقدر ارزانتر می خرند؟
این ها پرسش هایی است که هنوز پاسخ مناسبی از سوی مسئولان برای آن یافته نشده است.
اشاره ای به آئین مهرپرستی ۲
نشانه های مهر پرستی در عزاداری
یکی از نشانه های جالب به جای مانده از این تمدن آیین های سوگواری است. در این آیین های سوگواری و شیوه های برگزاری و زمان و مدت آن، همگونی بسیار زیادی می توان دید، البته آیین های سوگواری در فلات ایران فقط به همین خلاصه نمی شود. در سمت دیگر ایران یعنی جنوب شرقی هم آیین های دیگری داریم. همچنین در شمال شرقی ایران نشانه های زیادی از آیین های سوگ سیاوش داریم مثلاً در شمال بخارا آیین هایی داریم که در تاریخ بخارا که ابوبکر محمد بن جعفر نرشخی، یک هزار سال پیش آن را مکتوب کرده است، عنوان شده و اطلاعاتی را پیش روی ما می گذارد که این آیین ها از ۳ هزار سال پیش مرسوم بوده است.
آیین های سوگ سیاوش که در تمام ایران چیزهایی از آن به جا مانده است باز هم مشترکات فراوانی با آیین عزاداری محرم دارد. یکی از آیین های به جا مانده از سوگ سیاوش «چمر» در میان لرها و بختیاری هاست که معمولاً در سوگ یک جوان بزرگ و رشید و اشخاص مهم برگزار می شود.
ما سوگواری هایی هم داریم به نام «آیین مهر» که به آیین مهری در ایران مربوط می شود، آیین های مهری بعدها که از ایران به امپراطوری رم رفت بشدت در آن جا رواج پیدا کرد و در مراکز و معابد مهری رشد کرد. آیین های سوگواری به نام مصیبت مهر در آن جا اجرا می شد و بعدها که رومی ها آیین های مسیحی را پذیرفتند، بسیاری از مراسم و آداب و سنن مهری در قالب دین جدید مسیحیت مطرح شد، از جمله مراسم مصیبت مسیح که هنوز هم در اروپا، در برخی نقاط، کمابیش رواج دارد و دنباله مراسم مصیبت مهر است که ریشه های آن در ایران است. 
در واقع ما ظرف آیین های سوگواری را در سرزمین خود داشته ایم. بعدها که حادثه شهادت امام حسین علیه السلام در کربلااتفاق می افتد، فصل جدیدی در آیین های سوگواری در ایران باز می شود و در واقع آیین های جدیدی در قالب سنت ها و سوگ های ایرانی ریخته می شود و طبیعی است که در شیوه ها و آیین های قبلی و بسیار گسترده تر از آنها در تمام سرزمین های ایران رواج پیدا می کند. مراسم ماه محرم در جاهایی برگزار می شود که در حوزه فرهنگ های ایرانی هستند، مانند لبنان، سوریه، هند و ترینیداد که فرهنگ ایرانی به قول چامسکی از سوی کارگران هندی در آنجا رواج پیدا کرده است. به هر حال منشأ تمام این مراسم، حوزه فرهنگی ایران است. شیوه های برگزاری مراسم ماه محرم بسیار متنوع و گوناگون هستند، مانند دسته گردانی، نخل گردانی و علم گردانی که همگی در قالب دسته گردانی برگزار می شوند.
یکی از مهم ترین رسم های محرم، تعزیه خوانی است، در واقع در صورت های کهن این مراسم، بیشتر جنبه های نمایشی را در دسته گردانی ها داریم و حرکت نشانه های نمادین مانند علم ونخل که هر دو نشانگر شهادت هستند و در واقع هر دو بن مایه های مشترک دارند. علم نشانه یک درخت فرو افتاده است به عنوان نماد یک شهید. اگر به نخل هم دقت کنیم روی آن یک نماد سرو وجود د ارد (جلوی تمام نخل ها) و اگر خود مقطع نخل را هم در نظر بگیریم نماد سرو است. هم علم و هم نخل هر دو نماد درخت هستند، البته در حوزه های مرکزی بیشتر سرو و در مناطق کوهستانی صنوبر است.
در بسیاری از این مناطق هنوز صنوبرها علم هستند که زیورآلات و پارچه های نذری و لباس به آن می پوشانند. علاوه بر علم و نخل در دسته گردانی ها نشانه های نمادین دیگری هم حرکت داده می شود مانند نمادهای کبوتر، شیر و چیزهایی که با نمادهای شهادت و مراسم گذشته ارتباط پیدا می کند. حتی صحنه هایی به صورت روان همراه دسته ها حرکت می کنند و همین صحنه های نمایشی است که بعدها به تدریج به یک نمایش کامل تبدیل می شود و به صورت «تعزیه های گردان» در مناطق مختلف معمول می شود که هنوز هم در اراک تعزیه گردان وجود دارد و قبلاً در زنجان، قم و شهرهایی مانند مشهد و شهرهای زیارتی که دسته ها از اطراف می آمدند هم وجود داشته است. به این صورت که ۲۰ دسته تعزیه خوان پشت هم صحنه هایی را می خوانند و دنبال هم حرکت می کنند، تماشاگران کنار خیابان ایستاده اند و تمام صحنه ها را مانند فیلم دنبال هم می بینند.
تعزیه ها دو صورت ثابت دارند یکی صورت مجلس و جداگانه که در تکیه ها و مکان ها برگزار می شود و یکی هم که در یک میدان گاهی بزرگ و به صورت همزمان است، مانند تعزیه هفتاد و دو تن.